Gleðilegar fréttir. Það er mín skoðun að minnsta kosti tvö jarðgangna gengi ættu ættu að vera að störfum allt árið. Þannig að mannafli og tæki nýttust til fulnustu. Kostnaður yrði fljótur að borga sig með styttri og öruggari samgöngum í stað þess að aka upp á föll og fyrir firði með allan flutning að nauðsynjalausu.  Vonandi kemur einhverntíma að okkur Sunnlendingum að fá jarðgöng í gegnum Reynisfjall og stytta þannig hringveginn um 4 kílómetra. Gera um leð hringveginn að lálendisvegi allt frá Hveragerði til Austurlands.

Áfram Ísland.

	Fjármögnun ganga tryggð
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þar sem ég þekki sennilega sögu og tilurð Glópaskarðs manna best..  Vil ég upplýsa eftirfarandi. Við vorum nokkrir ungir menn í Mýrdal sem þótti sárt að vita af fiskimiðunum rétt framan við nefið á okkur en komast ekki á sjó. Þetta var fyrir öll kvótalög og allir máttu veiða án þess að spyrja kóng né prest ef þeir höfðu fleytu til að fara á sjó. Undirritaður reið á vaðið, keypti lítinn plastbát sem gat borið mest 1400 kg af fiski.  þessi bátur var þó of stór til þess að sjósetja og taka upp í fjörunni nema með aðstoð margra manna.  Hannaði þessvegna sjósetningarvagn sem kölluð var "Langavitleysa" Þetta var 25 metra langur vagn á hjólum og var klauf í endanum sem báturinn hékk í.  Vagninn var tengdur jarðýtu og hægt að hækka og lækka vagninn með vökvakerfi ýtunnar,Vagninum var ýtt út í sjó  í Reynishverfinu og bátnum siglt út úr klaufinni. Einn mann þurfti í landi til þess sjósetja og taka í land, en þá var vagninum ýttt út í sjó eins langt og mögulegt var og bátnum siglt inn í hann. síðan var vagninn dreginn í land . Þessi búnaður reyndist furðu vel og var notaður í 3-4 ár. Gallinn var hinsvegar að landsjórinn gat verið mjög sterkur og erfitt að komast út fyrir hann.  Þá var farið að huga að betri aðferð, Úti fyrir Kirkjufjöru á Dyrhólaey var drangur um 300 metra frá landi. Við vorum nokkrir sem sáum þarna möguleika á betri og öruggari sjósetningu með nokkurskonar skíðalyftu fyrirkomulagi. Hringdrætti með vagninn út að drangnum og spili í landi. Með þessu móti mátti sigla inn í vagninn langt utan við öll brot og draga síðan í land eða út.  Gallinn var að þarna var hátt hamrabelti og ekkert skarð. Við vorum 7 bjartsýnir menn sem ákváðum að reyna að koma þessari hugmynd. áfram. Fengum leyfi landeigenda og Náttúruverndarráðs. og afmarkað hafnarsvæði. Kosin var hafnarstjórn og öll verk unnin í samráði við yfirvöld og náttúrverndarráð.. Okkar draumur og fyrirmynd var að gera skarð og aðstöðu í líkingu við það sem við höfðum séð í Færeyjum á Austurey og heitir Gegv eða Gjá. Allir ferðamenn sem koma til Færeyja fara og skoða Gegv. En málin snérust á annan veg. Við skyndilegan viðsnúning Vatnskarðshólabræðra sem höfðu fram til þessa unnið manna best að framkvæmdinni  unnu þeir nú af sama dugnaði á móti framkvæmdinni og fengu Náttúruverndarráð í lið með sér. Er skemmst frá því að segja að við fengum ekki að klára verkið og urðum að síðustu frá að hverfa. Gat þó með harðfylgi í trássi við kærur og verkbann sannað að búnaðurinn virkaði og get sannað það með smá kvikmyndarstubb. Þó að hnýtt sé í þessa framkvæmd er skarðið oftast eina leiðin niður á Kirkjufjöru og efnið úr skarðinu var notað til vegagerðar að því og ofaníburð ofan á garðinn sem við ýttum upp og notaður er sem vegur út í Dyrhólaey. Ég vil því biðja menn að minnast þess að það væri enginn vegur út í Dyrhólaey. Ekkert skarð  til að hneikslast yfir og engin vegur að þessu  svæði eða niður á Kirkjufjöru ef ekki hefði verið fyrir þessar glópsku framkvæmdir. Því er svo við að bæta að við höfðum fengið smá styrki í suma verkþætti en að mestu var þetta okkar framlag og að öllu leiti sjálfboðavinna. Við máttum hröklast frá þessu verki með skömm og engar bætur höfum við fengið fyrir þá verkhluta sem núna nýtast öllum ferðamönnum sem leggja leið sína í Dyrhólaey.  Í raun má líta á þessa framkvæmd sem hluta af útgerðarsögu okkar Mýrdælingaá tímum mikilla breytinga og framfara  og ætti að skoðast í því ljósi Skarðið mætti gera miklu fallegra þannig að það sæist til hvers það var gert. 

	Þinglýsa eignarhaldi á Dyrhólaey
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þorsteinn minn: Væri nú ekki betra að þú  færir rétt með staðreyndir? Td. eftirfandi:

Að þú settir þetta hlið upp í leyfisleysi í annara manna landi og meinaðir nýráðnum landverði Dyrhólaeyjar aðgang að Eynni.. Að það er enginn ábúandi á Dyrhólaey. . Að þú og margumræddir "ábúendur" eru ekki eigendur að Dyrhólaey og hafa þar ekki annann rétt samkvæmt þinglýsingu en fuglatekju (til matar) og alls ekki þann rétt að gerast æðarbændur í annara manna landi.. Að Umhverfisráðuneytið og eigendur Dyrhólaeyjar höfðu gert með sér samning um vörslu og nýtingu Dyrhólaeyjar og hún skyldi opnuð 8. júní.  Að samkvæmt fugla og hreiðurtalningum hefur æðarfugli fækkað með hverju ári og töldust nú við síðustu talningu 7 æðarfuglshreiður. þrátt fyrir árlega friðun á varptíma fuglanna síðastliðin 30 ár. Mér er ekki kunnugt um að ferðamenn hafi valdið skemmdum á varplandi Eyjunnar, en þú talar um þá eins og einhverja skemmdarvarga eða meindýr inni á svæðinu. Reynsla annarstaðar hefur sýnt að flestir menn og fuglar geta lifað saman í sátt og samlyndi og fuglar sækja í öryggi í nábýli við menn og umferð.  Þetta sannast einnig með því að í nágrenni Víkur hefur æðarvarpi fjölgað.

Reynir Ragnarsson.

fyrverandi lögreluþjónn

	Ráðist inn í Dyrhólaey
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt